Czym jest teoria społecznego uczenia się w socjologii?
Czym jest teoria społecznego uczenia się w socjologii?

Wideo: Czym jest teoria społecznego uczenia się w socjologii?

Wideo: Czym jest teoria społecznego uczenia się w socjologii?
Wideo: Czym zajmuje się socjologia? - dr Michał Nowakowski | Wydział Filozofii i Socjologii UMCS 2024, Kwiecień
Anonim

Teoria społecznego uczenia się to pogląd, którego ludzie uczą się obserwując innych. Związany z Albertem Bandura praca w latach 60., teoria społecznego uczenia się wyjaśnia, w jaki sposób ludzie uczą się nowych zachowań, wartości i postaw. Socjologowie używali nauki społeczne w szczególności wyjaśniać agresję i zachowania przestępcze.

Czym zatem jest teoria i przykłady społecznego uczenia się?

Teoria społecznego uczenia się jest teoria z uczenie się proces i społeczny zachowanie, które sugeruje, że nowe zachowania można nabyć poprzez obserwowanie i naśladowanie innych. Oprócz obserwacji zachowania, uczenie się zachodzi również poprzez obserwację nagród i kar, proces znany jako zastępcze wzmocnienie.

Można też zapytać, jak teoria społecznego uczenia się wyjaśnia przestępczość? Według teoria społecznego uczenia się , ludzie się angażują przestępczość ze względu na ich związek z innymi, którzy się angażują przestępczość . Ich kryminalista zachowanie jest wzmocnione i uczyć się przekonania, które są korzystne dla przestępczość . Zasadniczo mają kryminalista modele, z którymi się kojarzą.

Biorąc to pod uwagę, czym jest modelowanie w teorii społecznego uczenia się?

Teoria społecznego uczenia się (Albert Bandura) Na szczęście większość ludzkich zachowań uczy się poprzez obserwacje modelowanie : z obserwacji innych tworzy się wyobrażenie o tym, jak wykonywane są nowe zachowania, a przy późniejszych okazjach ta zakodowana informacja służy jako wskazówka do działania”. (str. 22).

Jakie są trzy elementy teorii społecznego uczenia się?

Teoria społecznego uczenia się ma cztery elementy , z których każdy może być zastosowany w naszych organizacjach do doskonalenia uczenie się i wydajność bez potrzeby stosowania nowych technologii. Czy może? Te cztery elementy są obserwacyjne uczenie się , wzajemny determinizm, samoregulacja i poczucie własnej skuteczności.

Zalecana: